ΕΤΟΣ 2904-ΧΡΟΝΟΛΌΓΗΣΗ ΜΕ ΟΛΥΜΠΙΆΔΕΣ - Η ΧΡΟΝΟΛΌΓΗΣΗ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΏΝ ΓΕΓΟΝΌΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΊΑ ΕΛΛΆΔΑ

ΣΕΒΌΜΕΝΟΙ ΤΟΝ ΔΕΛΦΙΚΌ ΧΡΗΣΜΌ ΠΟΥ ΈΔΩΣΕ Ο ΠΎΘΙΟΣ ΑΠΌΛΛΩΝ ,

ΤΟ ΠΩΣ ΔΗΛΑΔΉ, ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΉΣΟΥΝ ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΤΙΣ ΕΜΦΎΛΙΕΣ ΔΙΑΜΆΧΕΣ,

ΤΟ ΚΑΤ” ΕΛΆΧΙΣΤΟΝ ΚΑΤΑΓΡΆΦΟΥΜΕ ΑΥΤΉΝ ΤΗΝ ΧΡΟΝΟΛΟΓΊΑ

Όλοι γνωρίζουν ως έναρξη της πρώτης Ολυμπιάδας το έτος 776 π.Χ. στην Ολυμπία. Όμως, αυτή ήταν η 28η Ολυμπιάδα! Αυτό προκύπτει από έναν χάλκινο εγχάρακτο δίσκο «τον Ιφίτου δίσκον» όπως τον ονομάζει ο Παυσανίας (Ηλιακά Α’ 5.20.1) τον οποίο είδε ο ίδιος στην αρχαία Ολυμπία. Στον δίσκο είναι γραμμένα τα βασιλικά ονόματα του βασιλιά της Ήλιδας Ιφίτου, του βασιλιά της Σπάρτης Λυκούργου και του βασιλιά της Πίσας Κλεοσθένη, που συμφώνησαν περί ιερής ειρήνης: «ιερής εκεχειρίας», μεταξύ τους. Η συμφωνία αυτή όριζει με ακρίβεια την αληθινή εναρκτήρια χρονολογία, μεταθέτοντας την έναρξη των Ιέρων Ολυμπιακών Αγώνων στην Ιεράν Άλτιν της Ολυμπίας, κατά 108 χρόνια ενωρίτερα! Η πραγματική εναρκτήρια χρονολογία βρίσκεται, αν στην γνωστή μας χρονολογία 776 π.Χ. προσθέσουμε 108 χρόνια, δηλαδή 27 ακόμα ολυμπιάδες για τις οποίες δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα, αφού δεν ετηρήθησαν γι’ αυτές γραπτά αρχεία. Έτσι φτάνουμε στην έναρξη των Ιερών Αγώνων της Ειρήνης, δηλαδή της αρχικής Ολυμπιάδος, στο έτος -884 ! Άρα, από τότε έως σήμερα έχουν περάσει 2904 έτη.

Αναφέρει ο Παυσανίας στα Ηλειακά Α” ότι όταν ο Ηρακλής, ο Ιδαίος Δάκτυλος χάριν παιδιάς αγωνοθέτησε, αφού μέτρησε με τα πέλματά του το ΣΤΑΔΙΟΝ, επειδή ήταν πέντε οι ΙΔΑΙΟΙ ΔΑΚΤΥΛΟΙ, οι αγώνες λάμβαναν χώρα ανά ΠΕΝΤΕ έτη!

[…ταῦτα μὲν δὴ ἔχει τρόπον τὸν εἰρημένον: ἐς δὲ τὸν ἀγῶνα τὸν Ὀλυμπικὸν λέγουσιν Ἠλείων οἱ τὰ ἀρχαιότατα μνημονεύοντες Κρόνον τὴν ἐν οὐρανῷ σχεῖν βασιλείαν πρῶτον καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ ποιηθῆναι Κρόνῳ ναὸν ὑπὸ τῶν τότε ἀνθρώπων, οἳ ὠνομάζοντο χρυσοῦν γένος: Διὸς δὲ τεχθέντος ἐπιτρέψαι Ῥέαν τοῦ παιδὸς τὴν φρουρὰν τοῖς Ἰδαίοις Δακτύλοις, καλουμένοις δὲ τοῖς αὐτοῖς τούτοις καὶ Κούρησιν: ἀφικέσθαι δὲ αὐτοὺς ἐξ Ἴδης τῆς Κρητικῆς, [πρὸς] Ἡρακλέα καὶ Παιωναῖον καὶ Ἐπιμήδην καὶ Ἰάσιόν τε καὶ Ἴδαν: τὸν δὲ Ἡρακλέα παίζοντα – εἶναι γὰρ δὴ αὐτὸν πρεσβύτατον ἡλικίᾳ – συμβαλεῖν τοὺς ἀδελφοὺς ἐς ἅμιλλαν δρόμου καὶ τὸν νικήσαντα ἐξ αὐτῶν κλάδῳ στεφανῶσαι κοτίνου: παρεῖναι δὲ αὐτοῖς πολὺν δή τι οὕτω τὸν κότινον ὡς τὰ χλωρὰ ἔτι τῶν φύλλων ὑπεστρῶσθαι σφᾶς καθεύδοντας. κομισθῆναι δὲ ἐκ τῆς Ὑπερβορέων γῆς τὸν κότινόν φασιν ὑπὸ τοῦ Ἡρακλέους ἐς Ἕλληνας, εἶναι δὲ ἀνθρώπους οἳ ὑπὲρ τὸν ἄνεμον οἰκοῦσι τὸν Βορέαν. Ηλιακά Α’ 7.7.6 …]

Αναφέρει επίσης μια πολύ δυνατή πληροφορία! Ότι ο Κλύμενος του Κάρδυος, απόγονος του Ηρακλή του Ιδαίου, ήρθε στην Ολυμπία αγωνοθέτησε και ίδρυσε βωμό στους προγόνους του (τους Ιδαίους Δάκτυλους) και μάλιστα έδωσε το όνομα «Παραστάτης» στον Ηρακλή! Πότε έκανε αυτά ο Κλύμενος; ΠΕΝΗΝΤΑ (50) έτη μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνος!!!… Ο Ενδυμίων του Αέθλιου, που ήταν γιος της Πρωτογένειας κόρης του Δευκαλίωνος και του Διός, έπαυσε από την εξουσία τον Κλύμενο και αγωνοθέτησε άθλον την βασιλεία μεταξύ των παιδιών του, με νικητή τον Επειό, που έδωσε το όνομά του στον λαό (Επειοί), (Παυσανίας, Ηλιακά Α’ 5.8.1)… Και συνεχίζει ότι ΜΙΑ ΓΕΝΕΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΝΔΥΜΙΩΝΑ, ο Πέλοψ αγωνοθέτησε στον Ολύμπιο Δία!!! Μάλιστα, επειδή τα παιδιά του Πέλοπος έφυγαν σε όλη την Πελοπόννησο, ο Αμυθάων, ανηψιός του Ενδυμίωνος από τον πατέρα του, αγωνοθέτησε αυτός τα Ολύμπια και μετά από αυτόν ο Πελίας και ο Νηλεύς αγωνοθέτησαν μαζί!!!… Επίσης ο Πολυδεύκης ένας εκ των Διοσκούρων που συμμετείχε στην Αργοναυτική εκστρατεία, ήταν Ολυμπιονίκης πυγμάχος: «ο πυκτεύων Πολυδεύκης» Παυσανίας Ηλιακά Α’.(5.8.4)

Η χρονολόγηση των ιστορικών γεγονότων, αρχικά, δεν ήταν ενιαία στην Αρχαία Ελλάδα. Κάθε Πόλις-Κράτος είχε τον δικό της τρόπο να τοποθετεί χρονικά ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός. Για το σκοπό αυτόν, πολλές φορές έχουν χρησιμοποιηθεί και σημαντικά αστρονομικά γεγονότα, όπως οι εκλείψεις του Ηλίου. 

Στην Αρχαία Αθήνα, αρχικώς, χρονολογούσαν με ενιαίο τρόπο τα ιστορικά γεγονότα βάσει του Καταλόγου των Επωνύμων Αρχόντων. Έτσι, για παράδειγμα, αναφέρεται, ότι ο Πεισίστρατος έγινε Τύραννος των Αθηνών επί Άρχοντος Κωμέου. Τούτη η αναφορά, με τη βοήθεια και άλλων πληροφοριών, οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι αυτό το σημαντικό ιστορικό γεγονός έλαβε χώρα στην Αθήνα το έτος 560 π.Χ., κατά την χριστιανική χρονολόγηση. Στην Αρχαία Σπάρτη, χρονολογούσαν με βάσει τον κατάλογο του πρώτου Εφόρου. 

Οι Ρωμαίοι χρονολογούσαν από το έτος κτίσεως της Ρώμης (έτος 753 π.Χ.).Γίνεται, λοιπόν, φανερό, ότι ο διαφορετικός τρόπος χρονολόγησης των ιστορικών γεγονότων στα διάφορα μέρη της Αρχαίας Ελλάδος δημιουργούσε και προβλήματα συνεννόησης μεταξύ των ανθρώπων. Αργότερα, ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός, το οποίο απεδέχθησαν όλοι οι Έλληνες στην Αρχαία Ελλάδα ως χρονικό σημείο αναφοράς για την χρονολόγηση των ιστορικών γεγονότων, ήταν η πρώτη γραπτή χρονική αναφορά για την πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία με την ευθύνη του Κράτους της Ήλιδος. 

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, που τελούνταν στην Ολυμπία προς τιμήν τού Θεού Διός, πατέρα των Θεών, άρχισαν, σύμφωνα με την Ελληνική Ιστορία, πολύ πριν από τον 8ο αιώνα π.Χ., και ιδρυτής τους στην ιστορία αναφέρεται ο Ημίθεος Ηρακλής.

Η πρώτη όμως γραπτή καταχώριση των Ολυμπιακών Αγώνων, έγινε για τους Αγώνες του έτους 776 π.Χ.

Η καταγραφή έγινε τον 5ο αιώνα π.Χ., από τον Σοφιστή, Ιππία τον Ηλείο, ο οποίος πρώτος συνέταξε κατάλογο των νικητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκεί καταγράφεται ως πρώτος Ολυμπιονίκης ο Ηλείος δρομέας Κόροιβος. Οι Αγώνες τότε περιελάμβαναν ένα μόνον Αγώνισμα: το δρόμο ενός σταδίου που ήταν 192,28 μέτρα. 

Ο νικητής στο αγώνισμα αυτό έδινε και το όνομά του στους συγκεκριμένους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Αργότερα, μετά από 52 χρόνια, προσετέθησαν και άλλα αγωνίσματα. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, πραγματοποιούνταν κάθε 4 έτη, και για την ακρίβεια κάθε 49 ή 50 μήνες εναλλάξ, δεδομένου ότι, μία πλήρης οκτωχρονιά (εννεαετηρίς) είχε 99 μήνες (8Χ12 =96 μήνες και 3 εμβόλιμους μήνες =99). 

Ο μήνας του Κράτους της Ήλιδος, κατά τον οποίον τελούνταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ήταν τη μία φορά ο Απολλώνιος , και την επόμενη φορά ο μήνας Παρθένιος. Οι Αγώνες τελούνταν το Καλοκαίρι προς το Φθινόπωρο (Αύγουστος–Σεπτέμβριος). Όταν έφθανε η εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων, οι Ηλείοι κήρυσσαν την Ιερή Εκεχειρία, που ήταν η παύση των πολέμων και των εχθροπραξιών, στέλνοντας πρέσβεις με αυτό το μήνυμα σε όλες τις Πόλεις-Κράτη της Ελλάδας (Παυσανίας 5.20.1). 

Στους Αγώνες μπορούσαν να πάρουν μέρος μόνον γνήσιοι Έλληνες και ελεύθεροι πολίτες, δηλαδή, όπως μας πληροφορεί ο Ιστοριογράφος Ηρόδοτος, δεν μπορούσαν να πάρουν μέρος βάρβαροι (δηλ. μη ΄Ελληνες ):«ού βαρβάρων αγωνιστέων είναι τον αγώνα αλλά Ελλήνων» ( Ηρόδ.5.22). 

Από τα μέσα τού 5ου π.Χ. αιώνος στους Ολυμπιακούς Αγώνες παρουσίαζαν έργα τους μεγάλοι συγγραφείς, καλλιτέχνες, ποιητές, ρήτορες, όπως ο Ηρόδοτος, ο Λυσίας, ο Ιππίας ο Ηλείος, ο Γοργίας, κ.ά. 

Έτσι, οι Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν αποκτήσει πλέον πανελλήνια απήχηση και αίγλη. Ως πανελλήνιο σημαντικό και περιοδικό, ανά τέσσαρα έτη ιστορικό γεγονός, μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη χρονολόγηση άλλων γεγονότων. Το χρονικό διάστημα των τεσσάρων ετών, που ακολουθούσε από την πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων μέχρι και την επόμενη διοργάνωση ονομαζότανε: Ολυμπιάς. 

Πολλά σημαντικά ιστορικά γεγονότα στην Αρχαία Ελλάδα μας παραδίδονται με χρονολόγηση, με βάση την αρίθμηση των Ολυμπιάδων. Έτσι, Αρχαίοι Έλληνες Ιστορικοί, όπως ο Ερατοσθένης, ο Απολλόδωρος, ο Διόδωρος και άλλοι, στηριζόμενοι στη χρονολόγηση των Ολυμπιάδων, μας παρέδωσαν πραγματικές και αξιόπιστες χρονολογικές μελέτες ιστορικών γεγονότων της Αρχαίας Ελλάδος. 

Ο Ισπανός Flavius Theodosius ή Θεοδόσιος Α΄, Αυτοκράτορας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο επονομασθείς «Μέγας» κατήργησε Τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 393 μ.Χ. «με φωτιά και τσεκούρι» , ένα έτος ακριβώς πριν πεθάνει, δρομολογώντας έτσι το «πολιτιστικό έργο» της «Νέας Τάξης πραγμάτων», που επιβλήθηκε με τη νέα χριστιανική θρησκεία, και το οποίο υλοποιήθηκε με απίστευτες καταστροφές στην Ελλάδα, με υποδούλωση, βασανιστήρια, εκτελέσεις και δολοφονίες χιλιάδων Ελλήνων που πίστευαν στην αρχαία Ελληνική θρησκεία, με την καταστροφή της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, και γενικά με το βανδαλισμό και τη μετατροπή σε ερείπια αμέτρητων Ελληνικών ναών, έργων τέχνης και άλλων μνημείων στην Ελλάδα. 

Χρόνια μετά την κατάκτηση της Ελλάδος από τους Ρωμαίους, επιβλήθηκε στην Ελλάδα η χρονολόγηση «από κτίσεως Ρώμης» (753 π.Χ.), η οποία συνυπήρχε με τη χρονολόγηση με Ολυμπιάδες (776 π.Χ.) και με τη χρονολόγηση «από Διοκλητιανού»(284 μ.Χ.).

Η χρονολόγηση από τη γέννηση του προφήτη Χρήστου (Χριστού) επεβλήθη τον 6ο αιώνα μ.Χ., και την εισηγήθηκε ο Σκύθης μοναχός στην Ρώμη, Διονύσιος ο Μικρός, το 532 μ.Χ. 

Το ημερολόγιο που χρησιμοποιείτε σήμερα στο Δυτικό πλανήτη Γαία, ονομάζεται Γρηγοριανό.

 Είναι μια παραλλαγή του Ιουλιανού ημερολογίου που διαφοροποιήθηκε από τον Ναπολιτάνο γιατρό Αλοΐσιους Λίλιους (Aloysius Lilius).

Αργότερα θεσπίστηκε το Γρηγοριανό από τον Πάπα Γρηγόριο ΙΓ’, που έδωσε το όνομά του. Το Γρηγοριανό ημερολόγιο επινοήθηκε το 1582 μ.Χ, γιατί σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο που ίσχυε, η εαρινή ισημερία μετατοπιζόταν κατά μία μέρα κάθε 128 χρόνια, γεγονός μη επιθυμητό.

Το Γρηγοριανό ημερολόγιο επιβλήθηκε στην Ελλάδα το 1923, ένα χρόνο μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του Ελληνισμού στην Ιωνία το 1922.

ΙΕΡΟ ΕΛΛΑΝΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ "ΟΛΥΜΠΙΟΙ ΑΓΩΝΕΣ"

ΙΕΡΟ ΕΛΛΑΝΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ "ΙΑΣΩΝΑΣ"

12 ΘΕΟΓΟΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ - ΟΛΥΜΠΟ + ΕΛΛ-ΗΝ 13ος

ΑΙΘΕΡΙΚΗ ΓΡΑΦΗ